Πρέπει άραγε να τηρεί σιωπή η Εκκλησία;

Ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ ζήτησε την παραίτηση των δημοσιονομικών αρχών της χώρας και συγκεκριμένα του επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας και του υπουργού Οικονομικών. Ο λόγος; Δεν απέτρεψαν την επιβολή από την τρόϊκα δανειστών των απαράδεκτων όρων αναδιάρθρωσης των τραπεζών.

Εξάλλου, τα μέτρα αυτά, κατά τη γνώμη του Προκαθημένου της Κυπριακής Εκκλησίας θα θίξουν επώδυνα το 70% των οικογενειών της Κύπρου, θα οδηγήσουν στην πτώχευση του λαού και γενικά θα επιβραδύνουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Θα πρέπει άραγε η Εκκλησία να εκφράζει ανοιχτά την πολιτική της θέληση; Να, τι είπε σχετικά ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Θρησκεία και Δίκαιο» Ανατόλι Πτσελίντσεφ:

- Ο επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου δεν επιβάλλει τη θέλησή του στις κοσμικές Αρχές, αλλά εκφράζει τη γνώμη του, μάλιστα απολύτως δικαιολογημένα. Είναι σαφές ότι οι δραστηριότητες των δημοσιονομικών αρχών του νησιωτικού κράτους δεν ήταν αποτελεσματικές. Μάλιστα, τώρα μαθαίνουμε και για εντελώς επαίσχυντες πράξεις. Κυριολεκτικά δύο ημέρες πριν από την εισαγωγή του φόρου στις καταθέσεις η εταιρεία που ανήκει στους συγγενείς του Προέδρου, μετέφερε από το νησί 20 εκατομμύρια ευρώ για να σώσει, απ’ ότι φαίνεται, τις οικογενειακές μπίζνες. Το γεγονός αυτό δείχνει τις ηθικές αρετές εκείνων που επικρίνονται από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο. Αν οι δημοσιονομικές αρχές επέτρεψαν στη διοίκηση να εξάγει σε τέτοιες συνθήκες το χρήμα από τη χώρα, αυτό σημαίνει απλώς κατάχρηση της υπηρεσιακής τους θέσης. Έχουν επωφεληθεί από τις εμπιστευτικές πληροφορίες για τη διατήρηση της ευημερίας των όσων βρίσκονται στην εξουσία, δηλαδή έβαλαν τον εαυτό τους πάνω από το λαό. Πώς μπορούσε να σιωπήσει η Εκκλησία σ΄αυτές τις συνθήκες; Αν και η θρησκευτική εξουσία δεν πρέπει, βέβαια να παρεμβαίνει στις κοσμικές υποθέσεις. Όταν όμως συμπαθεί και συμπονεί τον κάθε συγκεκριμένο Κύπριο, αναλαμβάνει με αυτό τον τρόπο την ευθύνη και δικαιούνται να υψώσει τη φωνή της για την υπεράσπισή του.

«Η σιωπή της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια της κρίσης θα φαινόταν παράξενη στους Κύπριους»,- πιστεύει ο σχολιαστής του ορθόδοξου περιοδικού «Θωμάς» Αλεξέι Σοκολόφ.

- Η σύγχρονη Κύπρος εμφανίστηκε σε μεγάλο βαθμό χάρη στη δραστήρια πολιτική θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Κύπρου και βρισκόταν στην εξουσία 17 χρόνια. Το γεγονός αυτό συνέβαλε στη θεμελίωση ιδιόμορφων παραδόσεων στις σχέσεις της εκκλησίας και του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κυπριακή Εκκλησία δεν κάνει μόνο δηλώσεις, αλλά και συμμετέχει ενεργά στην επίλυση των προβλημάτων που προβάλλουν μπροστά στην κοινωνία. Ήταν πρόθυμη να δώσει όλη την περιουσία της (μάλιστα, όχι μικρή!), αν αυτό θα βοηθούσε τη χώρα να βρει διέξοδο από τη συμφορά, στην οποία βρέθηκε. Ο Αρχιεπίσκοπος υποστήριξε τη Βουλή, όταν απέρριψε την απόφαση για τη επιβολή εφάπαξ φόρου σε όλους τους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών. Ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου δεν ενεργεί μόνο ως πνευματικός ποιμήν, αλλά και ως κοινωνικός ηγέτης, που έχει κύρος και χαίρει σεβασμού όλου του έθνους.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου δεν έχει μοχλούς άμεσης επίδρασης στη Βουλή και τον Πρόεδρο. Απλώς, όπως θεωρούν οι εμπειρογνώμονες της Μόσχας, στη ζωή του λαού συμβαίνουν στιγμές, που ο Ποιμήν των Ορθόδοξων Χριστιανών είναι υποχρεωμένος να δηλώσει δημόσια τη θέση του.

Γκαγιανέ Χάνοβα