Στείλετε τα σχόλια και τις αναρτήσεις σας στο: matsolanews@yahoo.gr

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Το συγκλονιστικό γράμμα ενός λιμενικού στους 300 της Βουλής

Το συγκλονιστικό γράμμα ενός λιμενικού στους 300 της Βουλής

"Από πολύ μικρός ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου.

Δυστυχώς όμως τα όνειρά μου κατεδαφίζονται μέρα με τη μέρα αφού η πολιτεία δείχνει να μη με σέβεται να μη αναγνωρίζει ή να με ξέρει" γράφει ο 30χρονος λιμενικος πατέρας ενός ανήλικου παιδιού....


Το συγκλονιστικό γράμμα του λιμενικού προς τους 300 της Βουλής δημοσιευτηκε στο περιοδικό "Νέα Πλεύση".

Διαβάστε το:


"Είμαι Έλληνας Ένστολος.

Υπηρετώ στο Λιμενικό Σώμα εδώ και 3 χρόνια. Ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου σε ηλικία 27 ετών.

Σήμερα είμαι 30 χρονών, παντρεμένος με ένα παιδί. Υπηρετώ στην παραμεθόριο σε πλωτό περιπολικό σκάφος.

Εργάζομαι μηνιαίως περισσότερο από 280 ώρες, νύχτες, αργίες, Σαββατοκύριακα.

Λόγω των ωραρίων αυτών και της μετάθεσής μου, η σύζυγος μου δεν μπορεί να εργασθεί με αποτέλεσμα το μόνο εισόδημα της οικογένειας να είναι ο μισθός μου.

Οι μηνιαίες αποδοχές μου ανέρχονται στο ποσό των 683 € και επιπρόσθετα λαμβάνω νυχτερινή αποζημίωση 92 € και για την πέραν του πενθημέρου εργασία 140 €. Σύνολο αποδοχών 915 €.

Από αυτά τα 400 € πηγαίνουν στο ενοίκιο, 150 € για ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, πετρέλαιο, 150 € για δάνειο που πήρα να καλύψω τα έξοδα μετακίνησής μου και που η υπηρεσία δεν μου έχει μέχρι σήμερα αποδώσει.

Επίσης επιβαρύνομαι με τις δαπάνες μετακινήσεως της συζύγου μου με το παιδί για ιατρική παρακολούθηση, ενώ η υπηρεσία δεν μου καλύπτει ως οφείλει τις υγειονομικές μου δαπάνες, φάρμακα, εμβόλια και ιατρικές αμοιβές, με άλλα λόγια έχει κηρύξει στάση πληρωμών στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικές περίθαλψης.

Ακόμη δεν λαμβάνει καμία μέριμνα κάλυψης των προσωπικών αναγκών μου για την ασφάλεια της ζωής και της υγείας μου (στολές, οπλισμό, αλεξίσφαιρα, μάσκες, χειρουργικά γάντια κλπ). Αναγκάζοντάς με να τα πληρώνω μόνος μου για να νιώθω ασφαλής όταν αντιμετωπίζω περιστατικά οργανωμένου εγκλήματος (ναρκωτικά, λαθρεμπόριο κτλ.) αλλά και όταν έρχομαι αντιμέτωπος χωρίς καμία υγειονομική προφύλαξη (μάσκες και χειρουργικά γάντια τουλάχιστον), με λαθρομετανάστες που τις περισσότερες φορές είναι εκτεθειμένοι σε ασθένειες και νοσήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όπως καταλαβαίνετε κάπου εκεί ο μισθός μου τελειώνει και οι υποχρεώσεις ξεκινάνε.

Φόροι, χαράτσια, φαγητό, ασφάλειες κ.λ.π. οικογενειακές ανάγκες καλύπτονται από νέα δάνεια και η ζωή συνεχίζεται.

Επιπρόσθετα, τρέμω την ώρα που αρχές καλοκαιριού ο ιδιοκτήτης θα ζητήσει να φύγω από το σπίτι γιατί θα ήθελε να το νοικιάσει σε τουρίστες με μεγαλύτερο μίσθωμα.

Πρόβλημα υπαρκτό σε πολλά νησιά της χώρας.

Όλα τα παραπάνω δεν μου επιτρέπουν και πολλά περιθώρια να ασκήσω με τον τρόπο που επιθυμώ τα καθήκοντά μου, να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό στην υπηρεσία, πράγμα που επιθυμώ πολύ και που αποτελεί για μένα όνειρο ζωής.

Από πολύ μικρός ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου.

Ήθελα να υπερασπίζομαι τον νόμο, την πατρίδα μου και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην ελληνική κοινωνία και στους Έλληνες πολίτες.

Δυστυχώς όμως τα όνειρά μου κατεδαφίζονται μέρα με τη μέρα αφού η πολιτεία δείχνει να μη με σέβεται να μη αναγνωρίζει ή να με ξέρει.


Η ισοπέδωση και ο εξευτελισμός που υφίσταμαι σαν άνθρωπος, σαν σύζυγος, σαν πατέρας, σαν εργαζόμενος είναι τέτοιος που μου στερεί κάθε διάθεση για προσφορά και αυτό πρέπει να σας ανησυχεί.

Διατηρώ την ανωνυμία μου για να υπερασπιστώ την αξιοπρέπειά μου, αναγκάζομαι όμως να στείλω αυτή την επιστολή θέλοντας να σας γνωστοποιήσω την τραγική κατάσταση την οποία βρίσκομαι εγώ και η οικογένειά μου καθώς και το τι πρόκειται περαιτέρω να συμβεί, εάν ψηφιστούν τα νέα μέτρα.

Ελπίζω ότι εάν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το γράμμα μου, ίσως σκεφτείτε ξανά την ψήφο σας.

Ένας από τους 7.000 Λιμενικούς".

Ε, λοιπόν είμαστε άξιοι της μοίρας μας σε μία υπό κατάρρευση χώρα

Ε, λοιπόν είμαστε άξιοι της μοίρας μας σε μία υπό κατάρρευση χώρα

Ε, λοιπόν είμαστε άξιοι της μοίρας μας σε μία υπό κατάρρευση χώρα
Όταν σε μία υπό κατάρρευση χώρα μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις γύρω στο 25%, αλλά το κόστος των βασικών προϊόντων διατροφής αυξάνει κατά 34%, ενώ τα ίδια αυτά προϊόντα πωλούνται στη Γερμανία 30% φθηνότερα – το κράτος απλώς παρακολουθεί - αυτό σημαίνει ότι κάποιες εταιρίες αντί να έχουν στόχο την κοινωνική προσφορά, έχουν στόχο την αισχροκέρδεια.

Όταν το κράτος αυξάνει κατά 31% το κόστος των παρεχομένων δημόσιων υπηρεσιών, ενώ συγχρόνως αυξάνει τα φορολογικά χαράτσια και γονατίζει συνταξιοδοτικά και μισθολογικά τους πολίτες του, τότε το κράτος αυτό δεν έχει καμία σχέση με το κράτος δικαίου.

Το μνημόνιο που προβάλλεται ως δικαιολογία, είναι άσχετο με την επιδείνωση των προβλημάτων της χώρας και φυσικά δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε άμεση επίλυση των μακροχρόνιων διαρθρωτικών αλλαγών που χρειάζεται η χώρα.

Είναι ποτέ δυνατό, π.χ. να πρέπει η τρόικα να επιβάλει στην κυβέρνηση να επιτρέψει την πώληση εφημερίδων στα super markets;

Δεν είναι μόνο το μνημόνιο που εμποδίζει τις αγορές και τους επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα, είναι η νοοτροπία των ανθρώπων που ανέλαβαν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Το πρόβλημα π.χ. του κυρίου Κουβέλη δεν είναι ότι 1.350.000 άνθρωποι είναι άνεργοι και ότι στα ψιλά του προϋπολογισμού πέρασαν επιπλέον 4.7 δισ. για μη προσδιορισθέντα μέτρα (…!) αλλά αν οι άνεργοι θα παίρνουν επίδομα γάμου όταν βρουν δουλειά!

Δυστυχώς, οι πολιτικοί μας βλέπουν την οικονομική κρίση μόνο ως άβυσσο έτοιμη να μας καταπιεί και όχι ως μία πιθανή ευκαιρία επανεκκίνησης της χώρας. Δεν έχουν οράματα, δεν έχουν εθνικές στρατηγικές. Δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ούτε σ’ εμάς, ούτε στους επενδυτές. Τα πάντα είναι διαλυμένα στη χώρα αλλά για όλα φταίνε οι Γερμανοί, η τρόικα, η ΕΕ και γενικά οι άλλοι… Εμείς φυσικά καθόλου! Έτσι συνηθίζεται. Οι έξυπνοι άνθρωποι να «τα βάζουν» με τον εαυτό τους και οι βλάκες με τους άλλους.

Ακόμη και σήμερα που το καράβι βυθίζεται, οι καπεταναίοι συσκέπτονται για το επίδομα γάμου του πληρώματος, ο κύριος Στρατούλης ανακοινώνει μονομερή στάση πληρωμών, και εμείς περιμένουμε ότι τα «κορόιδα» θα μας εμπιστευτούν για να συνεχίζουν να πληρώνουν αδιαμαρτύρητα τα χρέη μας. Ε, λοιπόν είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Σημείωση

Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ για το 2013 προβλέπεται ότι θα είναι 189%, ενώ οι αγορές έχουν κατατάξει τη χώρα μας από άποψη επενδυτικού κινδύνου πιο κάτω ακόμη και από τη Συρία που βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο. Αυτό σας λέει τίποτα;
Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου, επικοινωνιολόγου-οικονομολόγου
Real.gr